آثار فارماکولوژی : مطالعات آزمایشگاهی بر روی حیوانات نشان داده است که گیاه سنبل الطیب دارای اثر آرامبخش بوده و این اثر مربوط به روغن فرار و ترکیبات والپوتریات است. همچنین معلوم شده است که والرنال و اسید والرنیک از قوی ترین ترکیبات آرامبخش موجود در سنبل الطیب هستند. مطالعات بیوشیمیایی مستند نشان داده اند که اسید والرنیک سیستم آنزیمی مسئول کاتابولیسم گابا را مهار می سازد و افزایش غلظت گابا در مغز موجب بروز اثرات آرامبخش و مضاعف این دارو می گردد. مطالعات بالینی مستند اثرات آرامبخش سنبل الطیب را در انسان به ثبوت رسانیده اند. اثر خواب آوری سنبل الطیب در افراد دارای خواب طبیعی و هم در افراد کم خواب ظاهر می شود. در مطالعه ای که روی 100 بیمار به مدت دو هفته با روش بی خبری مضاعف انجام گرفته است نشان داده شده است که اثر سنبل الطیب در برطرف نمودن علائم اضطراب مؤثرتر از دیازپام بوده است. اثرات توأم سنبل الطیب و بادرنجبویه موجب ظهور اثر آرامبخش پایا و بادوامی می شود که بیماران تحت شرایط استرس روحی را آرام ساخته و خواب مطبوعی برای آن ها به وجود می آورد.